اين کتاب نه‌تنها بحث سکون، ثبات و ايستايي معماري را به چالش مي‌کشد، بلکه موجب مي‌شود که تعاريف جديدي براي فرم، فضا، زمان و حرکت در معماري مطرح شود. اين کتاب را مي‌توان پايه و اساس بحث معماري پارامتريک و منبعي نظري براي اين موضوع دانست، چراکه نويسنده در آن براي اولين بار نشان داده که چگونه معماري مي‌تواند با استفاده از رويکردهاي فلسفي جديد و فناوري نوين رايانه‌اي، مفاهيم حرکت، نيرو و يا تکامل در زمان را پويانمايي کند.