موضوع این فرهنگ دستور زبان فارسی است. دستور زبان در اصطلاح زبان شناسان شامل ساخت واژه و نحو و واج شناسی و معنی شناسی می شود. اما از دیدگاه سنتی تر دستور تنها شامل ساخت واژه و نحو است. مؤلف در این فرهنگ همین معنا را مدنظر بر واج شناسی و در موارد بسیار اندکی معنی شناسی، را تنها تا حدی آورده که در ساخت واژه و نحو به کار می آیند.