هگل یکی از فرزانه‌ترین فیلسوفانی است که دانش عظیمی از هنر،‌ ادبیات، ‌مذهب ، فلسفه، ‌حیات سیاسی و علوم زمانه خود و اعصار پیشین را دارا بود. او به زبان آلمانی می‌نوشت و سخنرانی می‌کرد. در دوران او زبان آلمانی برای بیان اندیشه‌های علمی، فرهنگی و فلسفی به کار می‌رفت. در این نوشتار ابتدا برخی از ویژگی‌های عمده زبان آلمانی توصیف شده، سپس برخی از وجوه تکامل زبان آلمانی به عنوان زبانی فلسفی بررسی و سرانجام برخی از ویژگی‌های استفاده هگل از زبان آلمانی و سهم او در زبان فلسفی آلمانی کندو کاو می‌شود. نویسنده کتاب بیش از 100 اصطلاح کلیدی فلسفه هگل را مورد توجه قرار داده، ریشه‌ها و تکامل هر اصطلاح را به طور مفصل بررسی کرده و اغلب کاربردهای اصطلاحات معادل یونانی و لاتینی را نیز در نظر گرفته‌است.