این کتاب دربردارنده زندگینامه داستانی «فریدا کالو» است. کالو در آوریل 1953 کمتر از یک سال پیش از مرگش در 47سالگی اولین نمایشگاه بزرگ نقاشی های خود را در مکزیک برپا کرد. آنچه به ذهن فریدا راه می یافت و به هنر بدل می شد برخی از بدیع ترین تصاویر قرن بیستم بود. او با نقاشی کردن از خودش در حال خونریزی،گریستن و شکستن ماهیت درد خود را به هنری صریح و درخور توجه که با شوخ طبعی و خیال پردازی تعدیل می شد، بدل کرد.