در مجموعه سه جلدی «زمینه های پیدایش فضای نوین»، موضوع «فلسفة سیاسی»، به بحث گذارده شده است. نگارنده در جلد نخست از این مجموعه، با نگاه کلان فضای کثرت گرا، موضوع «حوزة اجماع ناشی از عقلانیت و گفت وگو» را که در فلسفة سیاسی معاصر جزئی از فضای عمومی نامیده می شود، بررسی کرده است. وی این حوزه را یگانه حوزة عمومی دموکراتیک می نامد. آنچه اجماع ناشی از عقلانیت نامیده می شود، لحاظ کردن وزنه گروه های فعال در صحنة جامعه است. گروه هایی که گفت وگو و کشمکش میان آنها تعادل کم و بیش پایدار روابط قدرت را در هر جامعه یا هر مجموعة سیاسی تشکیل می دهند. بخش مهمی از آنچه را که امروزه توافق های ناشی از گفت وگو و عقلانیت می نامند، در عصر «کانت»، «احکام عقلی» می نامیدند. به اعتقاد نگارنده، امروز کم تر فیلسوف سیاسی را می توان یافت که به اجماع ناشی از گفت وگو و عقلانیت معتقد نباشد.