کتاب حاضر در خصوص شیوه ها و قواعد فقه الحدیث در عرصه روایات تفسیری و احادیث ناظر به قرآن کریم و تطبیق عملی آن ها مباحثی را تهیه و گردآوری نموده است. در این پژوهش نخست سه عنوان روایات تفسیری، روایات تطبیقی و روایات تأویلی به تبیین معنای آن ها پرداخته می شود. در ادامه نگارنده آیات هدایت، روایات هدایت و آیات ضلالت را از جهات گوناگون بازشناسی و به واژه شناس انداز و تبشیر و ارکان انذار و نیز خطرهای شایسته انداز و آداب آن می پردازد. در پایان نوشتار پیش رو مفهوم و گونه های روزی را واکاوی و ویژگی های روزی رسان را شمرده و وظیفه و ادب روزی جویان را با توجه به آیات و روایات مورد کاوش قرار می دهد. مباحث شادی و اندوه و روایات شادی در این مجموعه ازجمله مطالب تأثیرگذار محسوب می شود.