موضوع اثر حاضر، بررسی رابطة بین مذهب و دموکراسی در جامعة جدید اسلامی، با تکیه بر امکانات فقه اسلامی است. نگارنده در این اثر تلاش کرده تا ابتدا دستگاه و عملکرد فقه سیاسی با توجه به منابع و سنت های فکری متفاوت را ارزیابی کند و سپس تحولات فقه سیاسی شیعه در ایران معاصر از مشروطه تاکنون را دنبال می کند. هدف اساسی پژوهش حاضر، برجسته کردن وجوه ثابت و متغیر در دستگاه فقه سیاسی و تحلیل رابطة ثابت و متغیر، نظریه و عمل، در فقه سیاسی شیعه است. مطالب اثر در دو بخش کلّی و نه فصل تدوین شده که طی آن، مباحثی چون ماهیت فقه سیاسی، نوگرایی و دولت جدید در فقه سیاسی، نائینی و فقه مشروطه، فقه و نهادهای دولت مشروطه و گذار به فقه حکومت اسلامی و… طرح و بحث شده است.