نویسنده در کتاب حاضر که به صورت گفت و شنودی و مکالمه ای تنظیم شده است، سعی در تعیین نسبت واقعی بین فلسفه سیاست و خشونت دارد و سعی دارد نشان دهد که واقعا چه رابطه ای بین این سه برقرار است. از این رو نویسنده به انتقاد از کسانی می پردازد که نسبت بین این سه را به گونه ای دیگر تبیین کرده اند. برای مثال وی از شخص یا اشخاصی که فلسفه ی افلاطون را مبدا و مسبب خوشنت دنیای کنونی می دانند، سخت انتقاد کرده و مطرح کردن این نسبت را به نوعی پوشاندن چهره ی خشونت شایع در سرار جهان می داند. هم چنین تصریح می کند که امکان ندارد ظلم و تجاوز بعضی حکومت های قرن بیستم را به چند صفحه از فسلفه ی افلاطون نسبت داد.