ششمین شمارگان از این مجموعه، مقدمه ای است بر فلسفه ی سیاسی “جان راولز” که برای دانشجویان دوره ی لیسانس و خوانندگان غیر متخصص نوشته شده و طی آن فلسفه ی سیاسی، عدالت انصافی و لیبرالیسم سیاسی از دیدگاه این فیلسوف، معرفی شده است. به تصریح نگارنده: “مهم ترین اثر راولز صرفا به صورت بندی نظریه ای در باب عدالت و دفاع از آن می پردازد. نظریه ای که او خود بدان عدالت انصافی، نام داده است. نظریه ای در باب عدالت، یک اثر مثال زدنی از جهت استدلال پردازی فلسفی است. راولز در نظریه ای در باب عدالت، نه تنها کار نقادانه ی پیش نهادن استدلال هایی خلاقانه و مجاب کننده علیه مهم ترین شرح های عدالت را در روزگار ما انجام می دهد، بلکه علاوه بر آن سلسله ای از ملاحظات خلاقانه را با تخیل قوی به نفع نظریه ی خودش به کار می گیرد. این ترکیب نقد و استدلال نیرومند با خلاقیت و بصیرت، معیار تازه ای در فلسفه ی سیاسی به دست داد؛ از این جهت، راولز مبحث فلسفه ی سیاسی را متحول کرد. نظریه ای در باب عدالت، علاوه بر این و شاید مهم تر آز آن، نشان از نوعی بلندپروازی فکری داشت که سال ها بود از حوزه ی نظریه پردازی سیاسی رخت بربسته بود. پیش از راولز، بیش تر نظریه پردازی های سیاسی در حوزه های دانشگاهی کاملا بخش بندی و تفکیک شده صورت می گرفت. از جهات بسیاری، نظریه ای در باب عدالت، این حال و هوا را عوض کرد. علاوه بر این نظریه ای در باب عدالت، در نگاه عده ی زیادی بازگشتی بود به فلسفه ی سیاسی کلان و سیستماتیک. راولز در لیبرالیسم سیاسی، دفاع قانع کننده ای از رد پروژه ی فلسفه ی سیاسی لیبرالی عرضه کرد”.