“گوردن گراهام” در این کتاب فلسفه ی هنرهای خاص موسیقی، معماری، نقاشی، ادبیات و… را بررسی می کند و نظریه های متفکرانی همچون هیوم، کانت، گادامر، کالینگوود، دریدا، هگل و کروچه را به بحث می گذارد. مشغله ی اصلی [نویسنده] ترسیم خطوط بسیار کلی نظریه های رایج در باب هنر و نحوه ی به کار بردن این نظریه ها در مورد قالب های مشخص هنری است. بخش اعظم کتاب بر این فرض مبتنی است که بهتر است فلاسفه ی هنر مسئله ی ارزش هنر را محل مداقه قرار دهند نه این که بکوشند تا به تعریفی از هنر دست پیدا کنند. ولی دفاع مبسوط از این فرض در واپسین بخش کتاب می آید که با نظریه های [گوناگون] درباره ی هنر سر و کار دارد. به زعم نویسنده: آنچه گاهی شناخت گرایی زیبایی شناسانه خوانده می شود بهترین تبیینی است که درباره ی ارزش هنر بیان شده است. هنر و لذت، هنر و احساس، هنر و فهم، موسیقی و معنا، از نقاشی تا فیلم، شعر و بازگویی، معماری به مثابه ی هنر، ارزشگذاری و زیبایی شناسی طبیعت و نظریه های هنر از مباحث اصلی کتاب هستند.