شماره هفتم از این مجموعه، شامل دیدگاه های ارسطوست درباره ی هنر که از آن جمله است: اصطلاحات بوطیقا، گستره و موضوع هنر، هنرهای نمایشی، معیارهای نقد هنر، معیارهای زیبایی، می مسیس، تراژدی، کاتاریس و معنای آن و کارکرد نظام قهری تراژدی از دیدگاه ارسطو. به تصریح نگارنده: “به طور کلی می توان گفت برداشت ارسطو از هنر دارای خصلت های ذیل محسوب می شود. 1- به گمان او هنر دارای مفهومی است پویا و بالنده، 2- ارسطو عامل فکری و فرآیند شناخت را در هنر، اصلی ضروری قلمداد می کرد و مدعی بود که تعقل و دانایی در جریان سازندگی و تولید، نقش حائز اهمیتی ایفا می کند. 3- وی هنر را فرآیندی روانی ـ فیزیکی می دانست و می گفت هنر نخست در ذهن هنرمند محقق می شود و سپس در پرتو به کارگیری مواد مصالحی خاص و صورت بخشی هنرمندانه به محصولی قابل لمس تبدیل می شود. 4 – ارسطو هنر را در برابر طبیعیت قرار داد و گفت هر دوی آن ها در یک چیز مشترکند و آن هم غایت است”.