کتاب فلسفه و دین، در واقع جوابیه شلینگ است به ‌کارل آگوست. اشنمایر مدعی بود فلسفه فیشته و شلینگ (که اشنمایر آن ها را منت‌های آن چه فلسفه بدان می‌توانست برسد تلقی می‌کرد) نمی‌تواند به نحوی شایسته به موضوعات بخش ایدئال فلسفه از قبیل کمال نفس، سعادت، فضیلت و بقای نفس بپردازد و امر مطلقی که در فلسفه شلینگ متعلق شهود عقلی است و همان خداوند تلقی می‌شود، در واقع خدا نیست و عقل علی‌الاصول نمی‌تواند به خداوند برسد. او نتیجه گرفت که پس باید به واسطه دین، یعنی ایمان و الهام، افق جدیدی پیش روی فلسفه باز کرد. هدف مترجمان از ترجمه این کتاب، معرفی بخشی از مسیری بود که شلینگ از فلسفه وحدت با رساله شرح نظام فلسفی من تا فلسفه آزادی و نظام تاریخی در رساله آزادی و پروژه عظیم ولی ناتمام اعصار جهان را طی کرده است.