قاعده فقهی حکمی عام و شامل نسبت به تعدادی مسأله فقهی است. مصلحت نیز ابزاری است که در حوزه سیاست و حکومت مسئولیت متقابل امام و امت را مشخص می سازد. قاعده مصلحت قاعده ای اصطیادی برای حکم سازی در موارد غیر منصوص به منظور تأمین مصالح عمومی است. همانند مصلحت عام تحکیم خانواده که در ضمن حکم کلی وجوب رعایت حقوق خانواده منظور شده، اماره و نشانه بر وجود قاعده مصلحت و اعتبار شرعی آن است. در کتاب حاضر قاعده مصلحت مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است.