در این نوشتار راه‌های استفاده از هوش و خلاقیت‌های پنهان و درونی انسان‌ها و چگونگی بهره‌گیری از توانایی‌های فکری و ذهن به آنان آموزش داده شده است. نویسنده بر این باور است اغلب قریب به اتفاق انسان‌ها مایلند کارهای خوب و شگفت‌انگیزی که باعث پیشرفت، شهرت، موفقیت و ارزشمندی آنها می‌شود انجام دهند اما تنبلی می‌کنند و از خلاقیت‌ها و استعدادهای نهفته‌ای که واجد آنها هستند به خوبی استفاده نمی‌کنند ولی در خیال و رؤیای خویش آن شخصیت مطلوب و محبوبی را که دوست دارند به آن تبدیل شوند تصور می‌کنند و این بدان جهت است که خلاقیت‌ها و هوش آنها حرکت نکرده و در صورت تلاش و استفاده درست از آنها شکوفا خواهد شد. و مغز و ذهن افراد را مانند یک ماشین تداعی‌کننده نهایی تفکر تشبیه کرده است که دارای نوآوری و انعطاف‌پذیری خلاق بوده و باید از زندان محدودیت خارج شود تا خلاقیت‌های آن بازتاب یابد.