“تاریخدانان، همان طور که تاریخ را به طور کلی تقسیم بندی می کنند، قرون وسطی را نیز به دو دوره اصلی تقسیم می کنند:
قرون وسطای اولیه از سال پانصد تا سال هزار میلادی، و قرون وسطای پسین از سال هزار تا هزار و پانصد میلادی. قرون وسطای اولیه به قرون تاریک نیز معروف است و این به سبب آشفتگی اجتماعی ای است که از پی سقوط روم پدید آمد و نیز
به سبب از دست رفتن سریع بیش تر فرهنگ یونانی و رومی است. این دوره شاهد پانصد سال خشونت و نابسامانی، و جنگ
و تجاوزگری بود. اما با آغاز قرون وسطای پسین این ضایعه اجتماعی و فرهنگی پایان یافت و اروپاییان توانستند توجه خود را
به بنای تمدن قرون وسطایی معطوف دارند. طی قرون وسطای پسین، یعنی قرن های یازدهم تا پانزدهم، اروپای قرون وسطی
به شکوفایی کامل رسید”.