این رمان درباره نویسنده ای است که وقتی می فهمد داستان زندگی اش الهام بخش نویسنده دیگری شده، تصمیم می گیرد با گذشته اش کنار بیاید. «امیلین»، رمانی تازه از «جی. کلبی» می خواند که نقل محافل است؛ امیلین، وقتی داستان را می خواند متوجه شباهت هایی با زندگی خودش می شود؛ داستان دو کودکی که در انتهای جاده خاکی زندگی می کردند و بهترین دوستان دوران کودکی هم بودند و بعد عاشق می شوند و به رؤیایی ورای زندگی در آن جاده خاکی فکر می کنند. امیلین رفته رفته می فهمد که «جی. کلبی» همان «جس کلبی» بهترین و عشق اولش است و … .