کتاب حاضر، اثری است که برای نخستین بار در ایران، ادبیت متن و ادبیات به‌عنوان تداوم زبان را مطرح می‌کند و نگاه مدرن و ساختارگرایانه مؤلف در این کتاب حاوی پیشنهادهای تازه‌ای در خوانش و آفرینش قصه در ایران است. ضمن اینکه نویسنده در بخش دوم این کتاب به تحلیل ساختارگرایانه «صادق چوبک» می‌پردازد و نویسنده را شاید بتوان از معدود منتقدینی دانست که در گرماگرم شیوع رئالیسم سوسیالیستی در میان منتقدین و نویسندگان ایران،آثار «چوبک» را از منظری دیگر دید و بر توانایی «چوبک» مخصوصاً در رمان ارزشمند «سنگ صبور» صحه گذاشت. این کتاب از کتاب‌های شگفت روزگار ماست که قصه‌نویسی را می‌آموزد.