پس از دو هفته غیبت برگشته ام. کسان ما الآن سه روز است که در رولتنبورگ سکونت گزیده اند. ماریال فیلیپوونا که سرش خیلی شلوغ بود با من جز چند کلمه حرف نزد؛ با وجود این پول را از من گرفت، شمرد و به گزارش من تا آخر گوش داد. برای شام مجللی که به عادت مسکویی ها که هر وقت پول دار باشند می دهند، منتظر مزنتسوف، مردک فرانسوی و یک انگلیسی بودند. پولینا الکساندروونا، وقتی مرا دید پرسید که چرا این قدر دیر کرده ام و بی آنکه منتظر پاسخ من باشد، فوراً منصرف شد. پیدا بود که در این کار تعمد داشت. با وجود این، می بایست ما با هم صحبت می کردیم. آنچه می باید برای او بگویم بر دلم سنگینی می کرد.