کتاب حاضر به معرّفی آرای نظری «ژاک لاکان» (1901 – 1981 م) – یکی از برجسته ترین نظریه پردازان روان کاوی پس از فروید – و ارزیابی اهمیت آن ها در نظریة سیاسی معاصر اختصاص دارد. در این مطالعه از نظر لاکان، کاربردهای معیار مفهوم «شوره» در مباحث اجتماعی و سیاسی بیان می شود و با نگاهی به تجربة عینی بشر، فهم نوآورانة لاکان از عرصة اجتماعی و سیاسی در کنار حوزه های نظری دیگر چون : شناخت گشایی، نظریة گفتمان، جامعه شناسی ریسک و شناخت انگاری اجتماعی بررسی می گردد. همچنین در این مطالعه پیش شرط های اخلاقی و معرفت شناختی مورد نیاز برای هم آمیزی لاکان و امر سیاسی برشمرده می شود. بنابر اعتقاد نویسنده، نظریة لاکانی می تواند کاتالیزور آزادسازی های سیاسی و مؤسس مبنای اخلاقی و شالودة ناباورانه ای جهت معضل بندی این آزادی ها باشد.