«مائو تسه دون»، رهبر کمونیست های چین بود که با درآمیختن اصول «مارکسیسم لنینیسم» و «پراتیک انقلاب چین»،
«مائوئیسم» را بنیان نهاد. این اندیشه به تدریج در میان ایرانیان خارج کشور به ویژه دانشجویان ناراضی از عملکرد حزب توده تجلی یافت. این دسته از دانشجویان که اکثرا در «کنفدراسیون محصلین و دانشجویان» فعال بودند، «سازمان انقلابی حزب توده ایران» را بنیان نهادند. کتاب «مائوئیسم در ایران» به قلم «محمود نادری»، مروری بر سرگذشت و سرنوشت گروه های مائوئیستی در ایران دارد.