اما حالا کنار دیوار مسجد جامع، جمع بچه ها جمع شده. لباس هاشان خاکی و خونی است. دست و پاهاشان رفته لای هم. شانه ی موهایشان به هم ریخته. چشم و دهان بعضی شان باز و بعضی بسته مانده. صورت یکی پیش پای دیگری است. دستان یکی زیر سر بغلی بود. پوتین های یکی رفته روی صورت یک نفر دیگر. خونشان شره کرده روی تن و بدن همدیگر. خون ها از سرمای یک روز زمستانی روی لباس های گرد و خاکی.