کتاب حاضر دربردارنده داستانی فارسی است که در آن زندگی زنی به نام طوبا از دوران کودکی روایت شده است. طوبا هشت سال بیشتر ندارد که مادرش فوت می کند. او بزرگ ترین فرزند خانواده است و پس از فوت مادر مسئولیت سنگین نگهداری از بچه ها بر عهده او گذاشته می شود. «یک روز عبدالله طوبا را صدا کرد و گفت: دخترم، حالا دیگر تو به جای مادرت باید خانم خانه باشی. دیگر نمی توانی به مدرسه بروی. باید به کارهای خانه و بچه ها رسیدگی کنی. هوا هر روز سردتر می شد. گل های لاله عباسی پژمرده شده بودند. طوبا، مادر کوچولوی خواهر و برادرانش شده بود.»