«مارگریتا دلچه ویتا» حکایت غریب دختربچه ای است که در تضاد و تقابل روزهای آرام زندگی پاک و سادة گذشته، در دل طبیعت، با عصر پرهیاهو و زندگی ماشینی و مصنوعی امروز، وامانده است. او دلخوشی و آرامش رو به زوال خود را گاه در سخنان فیلسوفانة برادرش و گاه کلمات قصار و اندرزهای پدربزرگش، جست وجو می کند. این دختر تصویر مبهمی از یک دوست خیالی به نام «دختربچة غبار» دارد که همه جا همراه اوست و اتفاقات مختلفی برایش رخ می دهد.