“مانی”، در حالی به دنیا آمد که پدرش ماه ها پیش، همسر را رها کرده و به گروه مذهبی جدیدی پیوسته بود. چند سالی بعد پدر برای همراه کردن کودک به منزل بازمی گردد و مانی را با خود به نخلستان محل سکونتش برده و او را میان افراد فرقه رها می کند. کودک در حالی بزرگ می شود که پدر خویش را نمی شناسد و تحت تعلیمات سخت و عجیبی قرار دارد که از توانش خارج است. او در روزهای نوجوانی پیامی را می شنود و درمی یابد که به پیامبری رسیده است، بنابراین شبانه از نخلستان می گریزد و در پایتخت به ترویج و تبلیغ مذهب خویش پرداخته، با استفاده از هنر نقاشی، توجه بسیاری را به خود جلب می کند. وی پس از اندکی همراه یاران خویش راه سفر در پیش گرفته و از مناطق بسیاری می گذرد. و سرانجام در ایران مورد توجه شاهپور ساسانی قرار می گیرد. محبوبیت وی نزد شاهپور، حساسیت موبدان زرتشتی و حسادت بهرام، فرزند شاه، را برمی انگیزد و نیروهای بسیاری برای بدبین کردن شاه نسبت به مانی وارد عمل می شوند. مانی با پیش بینی های صحیح خود درخصوص سیاست داخلی و خارجی ایران زمین باعث توجه هرچه بیش تر شاه نسبت به خویش می شود، اما همین موارد باعث بدعاقبتی وی می گردند. پس ازمرگ شاهپور و بر تخت نشستن بهرام، شاه جدید، که از مخالفان سرسخت مانی است، ابتدا دستور تبعید وی و بعد فرمان دستگیری اش را صادر می کند. مانی به زنجیر کشیده می شود و پس از تحمل 26 روز سختی در دوشنبه دوم مارس 274 میلادی چشم از جهان فرو می بندد. و بهرام از خوف آن که مرقد وی زیارتگاه شود، از تحویل جنازۀ پیامبر به پیروانش امتناع می کند.