مقولۀ جهانی شدن یا جهانی سازی، همانند مقولات توسعه اقتصادی و توسعۀ سیاسی، مدتی است که توجه بسیاری را به خود جلب کرده و واکنش های مختلفی را در پی داشته است. به نظر می رسد از نظر مفهوم، واژۀ جهانی سازی، مبانی نظری، مولفه ها، رویکرد انتقادی و ابعاد ارزشی و هنجاری خود را به دنبال دارد؛ اما واژۀ جهانی شدن ابعاد هنجاری، احساسی و ارادی خود را مخفی کرده و خود را به عنوان واقعیتی صرف و اجتناب ناپذیر نمایان و در واقع تحمیل می سازد. مدعیان و طرفداران انتخاب جهانی شدن، به خوبی می دانند که انتخاب لفظ «شدن» بهتر می تواند بیانگر وجه به اصطلاح «بی طرف و غیرجانب دارانۀ» آنان باشد. نگارنده در کتاب حاضر با بیان تفاوت میان این دو واژه، به فرصت ها و امکانات جهانی سازی از قبیل فرصت ابزاری تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات برای جوامع مختلف و نیز به آسیب ها و تهدیدات این مساله می پردازد. وی با مقایسۀ تهدیدات و فرصت ها، امکان وقوع جهانی شدن را ارزیابی می کند و به برخی سوالات مطرح در این زمینه پاسخ می دهد؛ ضمن آن که دیدگاه اسلام را درخصوص این مساله بررسی می کند.