دورۀ تعلیم و تربیت از اساسی‌ترین معارف دینی است. خداوند در قرآن، تربیت آدمی را به طور جامع، و کامل و عمیق بیان و آن را به گونه‌ای برنامه‌ریزی کرده است که هر فردی تربیت را از ژرفای باطن و از عمق وجود خود آغاز کند و همراه با قرآن شخصیت خود را در ابعاد گستردۀ حیات متحول و شکوفا سازد، در صراط مستقیم، ثابت و استوار گام بردارد و نفس خود را برای پیوندی عمیق با خداوند آماده سازد، آن‌گاه اندیشه، عقیده، عاطفه، گفتار، کردار و شیوۀ زندگی فردی و اجتماعی خود را بر مبنای این پیوند تنظیم کند. نگارنده در این کتاب با استناد به آیات و بهره‌گیری از آرای مفسران در زمینۀ آموزه‌های تربیتی کوشیده است شماری از مهم‌ترین مبانی قرآنی انسان‌شناسی، هستی‌شناسی، و معرفت‌شناسی تربیتی و نیز رابطۀ هریک از این مبانی با مسائل تربیتی را به دست دهد.