کتاب حاضر مجموعه‌ای است از سیزده متن برای هیچ و آمیزه‌ای است از شعر و داستان و فلسفه، به تصریح ناشر: “از ویژگی‌های بارز این اثر، بی‌شک همین‌ شناوری در مرزهاست و این کار با چنان ظرافتی انجام شده که چه بسا خواننده در تشخیص این که چه وقت در قلمرو داستان به شعر و از شعر به فلسفه رسیده است، دچار تردید می‌شود. درحالی که هر متن، شخصیتی مستقل داشته و جدا از مجموعه، قابل خواندن و فهم است. تنها با نگاهی کل‌گرا به مجموعه‌ی 13 متن و دقت در تغییر نوع روایت، شیوه‌ی فضاسازی و دیگر عناصر داستانی از متنی به متن دیگر است که می‌توان فلسفه و تفکر نویسنده را به بحث گذاشت دقت و توجه وسواس‌گونه به جزئیات، نیز نثر سهل و ممتنع از ویژگی‌های این اثر به شمار می‌آید”. برای نمونه: “یا با هم قدم می‌زدیم، دست در دست، ساکت، غرق دنیاهای خودمان، هرکس غرق در دنیاهای خود، دست در دست فراموش شده. این طور است که تا حالا دوام آورده‌ام و امروز عصر هم انگار باز نتیجه می‌دهد. آغوشم هستم. من خود را در آغوش گرفته‌ام. نه چندان با لطافت، اما وفادار، وفادار. حالا بخواب، گویی زیر آن چراغ قدیمی، به هم ریخته، خسته و کوفته، از این همه حرف زدن، این همه شنیدن، این همه مشقت، این همه یاری، چیزی حس نمی‌کنم، چیزی نمی‌گویم، او مرا در بازوانش می‌گیرد و با نخی لب‌هایم را تکان می‌دهد، با قلاب ماهیگیری سرم چه شد، لابد در ایرلند جایش گذاشته‌ام، توی پیاله‌فروشی، باید هنوز همان‌جا باشد، روی پیشخوان، لیاقتش همین بود”.