«ژاک لکان»، روانکاو برجسته فرانسوی که به خاطر ایده «بازگشت به فروید» معروف است تلاش می کند با استفاده از روش «دیالکتیکی هگل» و «زبان شناسی دوسوسور»، آرای فروید را به نحوی بازنویسی کند که روانکاوی در تمام عرصه های حضور انسان مشارکت و همکاری داشته باشد. از این رو، نویسنده در این کتاب می کوشد با تکیه بر آرای ژاک لکان، به مقولات مفهومی هنر مدرن چون «مالیخولیا»، «بیگانگی»، «بی خانمانی»، «روان پریشی»، «خشونت» و … بپردازد.