علم، آگاهی بر توانش های خرد و دانش است. هم چنین آگاهی بر توانش های انسان که با فراگیری حتی می تواند ظرفیت فراگیری خود و جامعه ای را که در آن به سر می برد، تا رفع کلیه مشکلات و محدودیت ها بیفزاید. اما تجربه کشورهای پیشرفته نشان می دهد که بر سر همین راه یعنی تکیه بر علم و استفاده از دستاوردهایش در آفرینش توسعه، نیز مسائل و مشکلات کم نبوده و نیستند. در این راه، افراد، گروه ها، و سازمان بندی هایی یافت می شوند که به دنبال منافع شخصی، مسائل سیاسی فراوانی به وجود می آورند. نظریه پردازان انتقادی موانع اصلی پیشرفت توسعه را چنین برمی شمارند: سلطه؛ خرد ابزاری؛ و صنعت فرهنگ. اما پادزهر این سه عامل مهم، توسعه یا تعالی انسان است؛ پیدایی انسان خردورز و مجهز به علم و آگاهی است که توان رهاندن خود از چنبره های آز را به دست می آورد و با خودسازی، کلید توسعه را در اختیار جوامع بشری قرار می دهد. کتاب حاضر با نگاهی بر تاریخچه نظری توسعه، به مباحثی درخصوص مدیریت توسعه در بستر تاریخ، مدیریت توسعه در جهان، کشورهای در حال توسعه و ایران، هم چنین چشم اندازهای توسعه در جهان و ایران، و پیشنهادهای راهبردی و راه کارهایی در خصوص پیشرفت توسعه اختصاص یافته است.