امروزه، دانشگاه‌ها دریافته‌اند که ضعف کیفیت، هزینه‌ی سنگینی در پی دارد و قابلیت رقابت را به خطر می‌اندازد. مدیریت کیفیت فراگیر یکی از نظریه‌های کاربردی است که در بهبود کیفیت صنعت، خدمات و آموزش، موثر واقع شده و پس از اجرا، نتیجه‌های سودمندی را به دست آورده است این مدیریت توانسته است فرصت‌های یادگیری مناسب‌تری را فراهم آورد که بر اثر آن فراگیران امروز به شهروندان خوبی برای فردا تبدیل شوند. در این مدیریت، با مشارکت واقعی و توانمند ساختن انسان‌ها، کیفیت‌ها بهبود یافته است. این مدیریت به عنوان یک رویکرد کیفیت‌گرا، تحول بنیادی در دانشگاه‌ها به وجود آورده و تاثیر عمیق خود را در استقرار استمرار رویکردها و روش‌های بهبود کیفیت برجا گذاشته است. نویسنده، در آغاز نظریه‌ها و تحول‌های مدیریتی، ناآشنا بودن مدیریت کیفیت فراگیر و مانع‌های اجرایی آن را بیان و سپس موضوع کیفیت، مصرف‌کننده‌ی آن، هزینه کنترل و جایزه‌های آن را بررسی می‌کند هم‌چنین ضمن بیان ارزش‌ها و مفهوم‌های کیفیت، اصول بنیادی مدیریت کیفیت فراگیر از دانشگاه‌ها و نوع امتیازدهی به هریک از عامل‌های دخیل در آن را بررسی می‌کند. وی در ادامه اجرای این مدیریت را در برخی دانشگاه‌های خارجی و نیز داخلی ارزیابی می‌نماید.