«آبان»، پسر «ابی» عیاش، نوجوان 13 ساله ای است که چندین بار در خواب می بیند پیرمردی با محاسن و گیسوان سفید، گاهی کوزه در دست، گاهی کتابی در بغل و گاهی قطعه نوری در دست، گریزان و زخمی از دست ماموران «حجاج»، سعی دارد قطعه نوری را به دستان او بسپارد. آبان در واقعیت منتظر است و راه آمدن او را آب و جارو می کند. پیرمرد «سیلم بن قیس هلالی» ـ از شیعیان علی ابن ابی طالب ـ است؛ مردی دلاور و جنگجو، اهل اندیشه و کتاب و سخن که زبان نرمش بیش تر از شمشیر تیزش برندگی دارد. سلیم ماموریت دارد که کتابی را حاوی کلمات قصار علی بن ابیطالب (ع)، به دست آبان برساند. مقصد او «نوبندجان» فارس است. حجاج، حاکم شهر، ماموران را تحریک کرده و از آنها خواسته که سلیم را همراه با کتاب نزد او بیاورند، سلیم در پی رسالت خود است. او بارها در محاصرة ماموران قرار می گیرد؛ اما می گریزد و سرانجام کتاب را به دست آبان می رساند.