پوپل در کتاب حاضر، تلاش می‌کند تا نشان دهد که ذهن نا هوشیار، چه به آرای فروید معتقد باشیم چه نباشیم، وجود دارد. وی در فصل‌های کوتاه، الگوهایی را در کلام بشر جستجو می‌کند تا نشان دهد چطور ساعت زیستی فرد بر تجارب کاری، افسردگی، خواب، بیداری و بی‌حوصلگی او تأثیر می‌گذارد. او و همکارانش، با آزمایش‌های گوناگون، مدل سلسله مراتبی از تجربه زمانی انسان به دست می‌دهند و به تعریفی جدید از آگاهی می‌رسند.