نویسنده در این پژوهش کوشیده است تا با رویکردی فلسفی – کلامی، ضمن بررسی دقیق تجربه های نزدیک به مرگ، رهیافت این تجربه را در اثبات حیات پس از مرگ شرح دهد. منابع میدانی این پژوهش شامل گفت وگوهای نگارنده با برخی از تجربه گران ایرانی است. همچنین میزان سازگاری و توان توصیفات آخرت شناسانه ادیان سامی در تبیین مؤلفه ها و ویژگی های مختلف تجربه نزدیک به مرگ سنجیده شده و چالش های پیش ِرو در این مسیر تحلیل می گردد.