“آرتور میلر در سال 1949 با نمایش نامه “مرگ فروشنده” جایزه پولیتزر را از آن خود کرده. نمایش نامه فاجعه زندگی مردی است که به گفته نویسنده “بر نیروهای زندگی نظارت و اختیاری ندارد”. داستان تاملی بر زندگی انسان هایی است که تنها وقتی مطرح هستند که سود می‌رسانند و سپس در خلا رها می‌شوند. خانه او در حصار دیوارهای بلند آسمان خراش‌ها به زندانی می‌ماند که زندگی در آن جریان ندارد. ولی او به رغم از دست دادن تکیه گاه مادی و زندگی می کوشد که وجود دارد و زندگی می‌کند. او به خاطراتش متوسل می‌شود و سعی می‌کند با مرور گذشته به چراهای زندگی‌اش پی ببرد. ولی بیشتر به رویا فرو می‌رود و بیهوده به دیگران دل می‌بندد. تضاد میان واقعیت و آرزوهای او بسیار است. تضادها به روشنی در صحنه‌های مختلف نمایش نامه نشان داده می‌شود”.