«گلاره عباسی» در اولین داستان خود کتاب «مریلین مونرو سر جردن» به تنهایی های یک زن افسرده ی خانه دار عینیت بخشیده است و در ارائه ی اطلاعات به مخاطب، مقتصدانه و هوشیارانه عمل کرده است. در لا به لای روایت مملو از تلاطم های درونی زنی که میل داشته بازیگر سینما شود، زنی که زیبا بوده، زنی که در اجتماع فعال بوده و حال هیچ کدام این ها نیست و درعوض در دو قطب شیدایی و افسردگی دست وپا می زند، به خطری که سلامتی این زن را تهدید می کند، پی می بریم و دلمان می خواهد برای او کاری بکنیم. گلاره عباسی که خود بازیگر سینماست، در اثرش به خوبی توانسته از عناصر سینمایی بهره ی روایی ببرد، او پیش از آنکه به بازیگری روی بیاورد، نویسنده بوده و چندین داستان کوتاه از او در نشریات مختلف منتشر شده است. نسخه ی اولیه ی این رمان کوتاه هم حاصل تلاش های نوشتاری او در انتهای دهه 80 شمسی است و دردهه ی 90، بارها بازنویسی شده است.