عزیزالله فرخی، از بچه های مشتی و باصفای امام زاده حسن تهران هست؛ از بچه های گردان 9 پادگان حضرت ولیعصر. در سفر اربعین، مشهد، جلسات هیئت و جاهای دیگر، نویسنده با او آشنا شد. خاطرات جنگ و اسارت را با حس خاصی بیان می کرد. به تعبیر حاج مرتضی سرهنگی، دهان گرمی داشت. خاطرات دیده بانی، عملیات بیت المقدس، مجروحیت روی قله 1904 و خاطرات دوران اسارتش در اردوگاه های عراق، بسیار دل نشین و تأثیرگذار است.