نویسنده در این کتاب، ضمن تمرکز و تبیین مفهوم قانون اساسی، به طرح پرسش از چیستی رویکردها و برداشت های روشنفکران غرب گرای ایرانی در طلیعه عصر مشروطه پرداخته است. برای دست یافتن به پاسخ، ابتدا مفهوم قانون را از نگاه متفکران غربی بررسی کرده و سپس، از طریق تحلیل آثار متفکران ایرانی، به تشریح فهم و تعبیر ایرانیان از ایده قانون اساسی و نمایاندن تمایزات آن، با همتایان غربی ایشان، در عصر روشنگری پرداخت است.