طب سنتی ایرانی، طبی است که از گذشتگان به ما رسیده و مبتنی بر طبیعت و شامل گیاهان، سپس مواد معدنی و حیوانی است که به عنوان دارو استفاده می شوند. یکی از داروهای مهم در طب سنتی ایرانی “گیاهان دارویی” هستند. گیاهان دارویی، به گسترۀ وسیعی از گیاهان اطلاق می شود که در درمان بیماری و یا پیش گیری از بروز آن استفاده می شود. حدود این گستره با فرهنگ ملی استفاده از گیاهان دارویی و قوانین و مقررات و پیشرفت های علمی هر کشور تعیین می شود. داروهای گیاهی نقش های درمانی زیادی را در بدن به عهده می گیرند، اما نباید بی هدف آن ها را به کار برد، بلکه باید به نحوی شایسته از آن ها استفاده کرد، زیرا همۀ گیاهان سودمند نیستند، گیاهان سمی نیز وجود دارند که خطرناک هستند و باعث مرگ انسان می شوند. به همین دلیل است که گیاه پزشکان متخصص با دقت فراوانی از گیاهان دارویی استفاده می کنند. با این وجود داروهای گیاهی اگر با دقت کافی استفاده شوند در درمان بیماری ها بسیار موثر هستند و بسیاری از محققان علوم پزشکی و دارویی نیز معتقدند که مصرف گیاهان دارویی امتیازهای بیش تری نسبت به مصرف داروهای شیمایی دارند. به همین دلیل است که نگارنده در کتاب حاضر به موضوع کاربرد گیاهان دارویی در طب ایرانی پرداخته و مباحث مرتبط با آن از جمله: ویژگی های وجود تشابه و تمایز در طب سنتی و طب نوین، معجزات درمانی گیاهان دارویی و کشت و برداشت گیاهان دارویی و نکات مهم آموزشی مربوط به آن را مطرح ساخته است.