توجه آگاهی را آگاهی از تجربه حاضر همراه با پذیرش آن دانسته اند. همچنین آن را نوعی خاص از توجه کردن معرفی کرده اند. توجه کردنی عمدی، بدون قضاوت و در لحظه حال. تعریف دیگر آن است که آن را آگاهی از تجربه، بدون ترجیح دادن تجربه ای دیگر بر تجربه حاضر بدانیم. در کتاب حاضر سعی شده این نوع زیستن و تکنیک های پرورش دادن آن از زبان راهبی ویتنامی به جهانیان معرفی شود. نویسنده، خواننده امروزی کتاب را به سرچشمه ها می برد. جایی که توجه آگاهی و تکنیک های پرورش آن در خدمت خوب زیستن است.