هنر، فن و معرفت، سه ضلع یک مثلث شناخته می شوند که در آن برترین تجلیات روح و اندیشة انسان ایرانی را می توان دید. مهارت و توانایی ایرانی در به کار بردن ماده به عنوان حامل پیام مینوی، او را به سمت نوعی معرفت شناسی کشاند که کاملا با تجارب ملل دیگر، خاصة هنرور یونانی، متفاوت است. نویسنده در کتاب حاضر بر پایة این اصل که معرفت و دانش، رکن اصلی آثار هنری ایرانی است، به جست وجوی این معرفت، تا تاثیر آن بر ذهن هنرور ایرانی و طرز تجلی آن در آثار صناعی او پرداخته است. وی با نظری بر سابقة تاریخی مقام و مفهوم صنعت و هنر در یونان و ایران به آثار معرفت و فن در نوشته ها اشاره نموده است. برخی از عنوان های مطالب کتاب عبارت اند از: هنر در معنای جدید؛ کمال فنی در نزد یونانی؛ تصرف شکل در نزد هنرور ایرانی؛ دو جنبة یگانة صنع و تحقق معرفت؛ شگفتی های دوازده گانة خسرو؛ بیمارستان و آموزشگاه جندی شاپور؛ صنعت و فنون در دوران اسلامی؛ ورود اولین مظاهر غرب؛ تنگناها و موانع صنعتی شدن؛ منظر خیال؛ عالم: انسان کبیر؛ وعدة دلپسند و…