این اثر به رهنمودهای رهبر معظم انقلاب اسلامی پیرامون معلمان و آموزش وپرورش از سال 1366 تا ابتدای سال 1397 پرداخته است. مؤلف ابتدا با توجه به بیانات معظم له ارزش و جایگاه معلّم را ممتاز و ویژه شمرده و شغل معلمی را عبادت و مقدس دانسته به دستاوردهای معلمی از جمله: اجر الهی، آینده سازی برای جامعه قلمداد می کند، نویسنده در ادامه اهمیت علم و علم آموزی را از دیدگاه مقام معظم رهبری تبیین کرده و مسئله تعلیم و تربیت را مسئله اول نظام ما می داند و ترسیم می کند که کارهای جامعه بر دوش شاگردان معلمان است و جایگاه فرهنگ و تهاجم فرهنگی و وظایف معلمی در این عرصه را بسیار سنگین برمی شمارد و نکات مهم آموزشی را برای معلمین از جمله: خودباوری، بردباری و حلم، کنجکاوی و کار جمعی و … را یادآور می شود. مؤلف در پایان جایگاه آموزش وپرورش از حیث افتخار و قداست بررسی کرده و ترسیم می کند که ثروت اصلی هر کشوری، نیروی انسانی اوست که در آموزش وپرورش مورد تعلیم و پرورش قرار می گیرد بنابراین باید آموزش وپرورش ما مورد تحول اساسی قرار گیرد.