نویسنده در کتاب حاضر می خواهد خوانندگان خود و به شکلی کلی تر جوامع را تشویق کند که به عواقب روان شناسانه طراحی در معماری بیشتر توجه کنند: این که نباید با معماری همچون رشته ای ویژه خواص و متخصصان برخورد کرد و آن را تنها مختص حرفه ای ها دانست، بلکه آن را باید چیزی به شمار آورد که بر زندگی، خوشبختی و بهروزی همگی ما تاثیر دارد.