این اثر به واکاوی واژه ی قلب که یکی از کلیدی ترین واژه ها برای بحث فرا بدن انسان می پردازد. این اثر به بعد فرا بدنی انسان از مقوله ی انتزاعی و مرکبی؛ که از دیدگاه علامه طباطبایی قلب را همان روح و نفس معنا می نماید، توجه دارد.
مؤلف با بررسی یکی از بنیادی ترین مباحث علوم انسانی و مفهومی ترین بحث، بعد از قرآن و سنت است. به یکی از اعضای بدن انسان که او را به معرفت الله می رساند می پردازد.
از نظر مؤلف قلب از نظر ابعاد بدنی، فرابینی و اجتماعی نقش اساسی دارد و جایگاه قلب در بدن انسان از بعد معرفت و ایمان یک جایگاه جسم انگاری نیست بلکه در نظریه الانسان یکی از ابعاد مهم به شمار می رود. این اثر در چهارفصل قلب را مورد بررسی قرار می دهد. فصل اول به قلب و فرا بدن اشاره می نماید و بعد از تعریف قلب فرابینی رابطه ی قلب و فرا بدن انسان را نیز توضیح می دهد. د فصل دوم به قلب و حوزه ی معرفتی قلب اشاره شده است و بیشتر به مفهوم سازی قلب را مقوله های مرتبط با این موضوع که هرکدام در نقش معرفتی قلب نقش مهمی دارند می پردازد. مؤلف با پرداختن به موضوع ایمان و قلب قلمرو قلب را در حیطه ی ایمان بررسی می نماید و با اشاره به بعضی از آیات در این مورد افعال و حالات قلب را در کفر و ایمان بررسی می نماید. در پایان هر فصل مؤلف یک خلاصه از بحث را در پایان در فصل می نگارد تا خواننده به یک نتیجه ی کلی از بحث برسد.