نوشتار حاضر، ضمن تبيين و تحليل اصول مشترک حاکم بر تفسير متون از جمله اعتبار تفسير، تعيّن معناي متن و وابستگي معناي آن به مؤلف، به بررسي و نقد مباني، مستندات و پيامدهاي رويکرد ذهني‌گرا در تفسير متون ديني به ويژه تفسير قرآن کريم پرداخته است. همچنين به بيان رهيافت‌ها و چالش‌هاي معيارپذيري تفسير قرآن پرداخته است.