مجموعه ی حاضر، حاوی سلسله بحث های نگارنده درباره ی وجه باطنی حضرت زهرا (س) است. نگارنده با توجه به متون روایی و وقایع تاریخی، از دو منظر به حضرت فاطمه (س) نظر می افکند: یکی نظر به حقیقت باطنی آن حضرت و روایاتی که این بعد از ایشان را معرفی می کند، و یکی نیز به نقش تاریخی که حضرت (س) به خصوص پس از رحلت پیامبر (ص) ایفا نمودند. به تصریح کتاب: “آن چه فاطمه زهرا (ع) را فاطمه کرده است، حقیقت باطنی آن حضرت است، و شناخت آن، حقیقت انسان را وارد معارفی بسیار گرانقدر می نماید که امثال افلاطون با طرح “متل” و فارابی با طرح “عقل فعال” به دنبال شناخت آن حقیقت بودند و آن کاری که حکیمان با روش عقلی آرزوی آن را داشتند، پیامبران را از طریق وحی عملی کردند، و فاطمه (ع) یکی از آن حقایقی است که ارتباط با حقیقت یا بعد باطنی آن حضرت موجب رسیدن به بصیریت هایی بس بزرگ در عالم معنا خواهد شد”.