خاورمیانه زادگاه اخترشناسی و مرکز رشد آن در سده های میانه بوده است. نویسنده در کتاب حاضر نگاهی به دستاوردهای ساکنان خاورمیانه در اخترشناسی و تأثیر آن بر دنیا می اندازد. این کتاب ردپای روش های هوشمندانه بابلی های متأخر برای الگوسازی حرکت سیارات را دنبال می کند. همچنین نشان می دهد که چطور در سده های میانه، پیشرفت های تمدن اسلامی در زمینه مطالعه آسمان و طراحی ابزارهای دقیق ستاره شناسی، منجر به تفکرات ساختارشکنانه در میان دانشمندان دوره نوزایی شد.