شبی، پسر جوانی در خانه ی “باب” پیر و همسرش، جون، را به صدا درمی آورد. او در جواب همه ی پرسش های آن دو تنها یک چیز می گوید: “من موش بودم”. دو زوج پیر خوش قلب او را به فرزندی می پذیرند. خبر وجود پسرکی که ادعا می کند زمانی موش بوده به سرعت به قصر سلطنتی رسیده و دانشمند دربار برای مطالعه بر روی او، پسرک را از خانواده برای چندروزی مطالبه می کند. اما بر اثر یک بی توجهی، پسرک که از گربه ی دانشمند ترسیده، با هراسی عجیب خود را از پنجره به بیرون پرت کرده و اسیر دست یک صاحب سیرک می شود. صاحب سیرک و همسرش، راجر را گرسنه در سرما نگاه می دارند و او را به مردم نشان داده و در ازای آن پول دریافت می کنند. شبی عده ای جوان برای آن که از خصوصیت موش بودن وی استفاده کرده و به دزدی دست بزنند او را از قفسش نجات داده و با خود همراه می کنند. راجر حاضر به سرقت نشده و پس از فرار در کانال فاضلاب شهر ساکن می شود. سرانجام افرادی او را دستگیر کرده و به پلیس تحویل می دهند. خبر به باب و جون نیز می رسد. آن ها تلاش می کنند راجر را هرطور که شده نجات بدهند اما به نتیجه ای نمی رسند. پرنسس که از ماجرا باخبر شده به کمک موش جوان رفته و او را نجات می دهد. سرانجام باب و جون متوجه می شوند که راجر واقعا موش بوده و پرنسس نیز مستخدم ساده ای که آرزو کرده برای رفتن به جشن یک دوشیزه ی زیبا و باوقار تبدیل شود. راجر نیز با این آرزو به یک پسربچه ی پادو تبدیل شده تا او را همراهی کند. اما لحظه ی بازگشت و باطل شدن جادو راجر در محل حاضر نبوده و هم چنان انسان باقی مانده است. پس از این راجر تصمیم می گیرد هم چنان انسان باقی بماند و به زندگی خویش در کنار باب و جون مهربان ادامه دهد.