امام خمینی (ره)، پیامبر اسلام را مصداق بزرگ انسان کامی می‌شناسد و پس از او امامان هدایتگر شیعه را مصداق‌های بارز انسان کامل می‌شمارد و در نهایت امام عصر(عج) را مصداق عینی و حاضر انسان کامل در آخر زمان می‌داند. بدین گونه زمان غیبت کبری زمانی نیست که انسان‌ها دچار محرومیت از اسوه حسنه یا هادی صالح باشند و سرگردان بمانند. از تفسیر امام راحل بر می‌آید که لازمۀ اعتقاد به انسان کامل ـ مهدی موعود ـ در دوران غیبت همانند دوران حضور، اعتقاد به ائمۀ اطهار پیامبر اسلام(ص)‌است. همانطور که در دوران‌های پیشین امامت و بعثت، پذیرش قلبی و عملی رهبری انسان کامل در عینیت زندگی و جامعه، ضرورت ایمان به خدا و آخرت به شمار می‌آمد،‌در عصر غیبت مهدی(عج) نیز چنین است، بنابراین شناخت حجت و امام زمان در عصر حاضر پیروی از ایشان و هماهنگی عمل خویش با عمل صالح ولی حق، از لوازم اجتناب‌ناپذیر عقیدۀ انسان به وجود عینی انسان کامل است. کتاب حاضر مباحث مربوط به مهدویت از دیدگاه امام خمینی(ره) و نظرات و آرای ایشان در این خصوص را در برداد که نشان دهندۀ جایگاه مهدویت است. عناوین بخش‌های کتاب عبارت است از: سیمای مهدی موعود(عج)؛ دوران غیبت حضرت مهدی(عج)؛ قیام و ظهور مهدی موعود(عج)؛ پیوند امام مهدی (عج) با عاشورا و انقلاب اسلامی.