داستان حاضر، با موضوع عاشقانه و اجتماعی است. «شکوه» دختری مغرور و تودار است که از کودکی همبازی «بردیا» بوده است. «بردیا» اینک جوانی لبریز از احساسات لطیف است. عشق کودکانة آن ها در جوانی به عشقی عمیق بدل می گردد، امّا «شکوه» با غرور نا به جا و بی تفاوت نشان دادن خود، «بردیا» را از خود دور می سازد. «بردیا» نیز زندگی جدیدی را در کنار «ایرن» که دختری ساده است، آغاز می کند. «ایرن» دختر «کیان» است. او مردی است که در جوانی به دلیل بی ثباتی و ناپایداری در شخصیت، به همسرش «غزل» ظلم کرده و با فردی به نام «شهلا» ازدواج کرده و فرزندش «ایرن» از او به دنیا آمده است. «ایرن» از پنج سالگی نابینا می شود و «کیان» این رنج را تاوان ظلم خود به «غزل» می داند. مدّتی بعد، «بردیا» بر اثر حادثه ای، مرگ مغزی می شود و چشمان وی به «ایرن» پیوند زده می شود. «شکوه» که اینک پزشک است، در چشمان ایرن، «بردیا» را به یاد می آورد و حسرت نبود عشق دیرین خود را می خورد.