موسیقی شناسی یکی از گفتمان های بینارشته ای است که از یک سو به تاریخ موسیقی، انواع آن، مبانی نظری و زندگی اجتماعی اش مربوط می شود و از سوی دیگر مباحث مهمّی را در فلسفه، زیبایی شناسی، روش شناسی، علوم طبیعی و فیزیکی به ویژه علوم انسانی در بردارد. هدف این بینارشته، کشف مبانی، قاعده ها و شیوه های مختلف آفرینش و دریافت موسیقی است. در نتیجه از صورت شناسی، تاریخ موسیقی، سازشناسی، فرم های موسیقایی، فنون آهنگ سازی و نوازندگی، نظریه، تحلیل و نقّادی موسیقی تا هنرهای دیگر و بسیاری از شاخه های علوم و فلسفه را شامل می شود. این کتاب، فرهنگ تحلیلی مهم ترین مفاهیم موسیقی شناسی است. در هر مدخل آن کوشش شده تا با زبانی ساده، پیچیده ترین مفاهیم (هم در گسترده ای کلّی و هم در حوزه خاصّ نظری) توضیح داده شوند و براساس دو نظام ارجاعی، ارتباط مفاهیم با هم روشن شوند. این فرهنگ به عنوان راهنمای نظری در فهم سایر گفتمان های بینارشته ای در گستره کلّی هنری، برای دانش جویان و هنرآموزان رشته های غیرموسیقایی نیز مفید است.